Logo
toca mover e colocar os peixes, limpalos un pouquiño, darlles as gracias por
estar aí presentes (tan vivos na non-vida), aplicarlles
coidadosamente a tinta chinesa e logo cubrilos co papel de arroz pra
acaricialos suavemente e que nos agasallen coa súa pegada entintada.
Un exercicio fácil e emocionante para as persoas participantes;
incluso as que senten noxo cos peixes argallan o xeito de estampar e
botan uns sorrisos no proceso.
O último capítulo ven sendo que me frito os peixes e mos como... non os penso tirar ;) algún sabe un pouco a tinta, pero están boísimos!!!
Ningún comentario:
Publicar un comentario