tallerdepolo: exposición Taller Aberto Mirada de mulleres creadoras e mestras, 2016 = o acontecido

Vouvos contar un pouco sobre as mulleres creadoras e mestras que compartiron espazo e complicidade durante o Taller Aberto no ano que acabamos de deixar pasar... contareivos sobre as que tiñan traballos expostos pero a maiores, pasaron polo espazo outras persoas cómplices, artistas e creativxs deixando pegada; opinións, impresións... posibles enredos... un saúdo a todas as persoas que vos achegáchedes coñecidas, e non tanto, cheas de curiosidade, ideas e optimismos...

Vou cun orden alfabético:

ALI VAVÁ (Alicia Vazquez)
https://www.facebook.com/people/Ali-Vava/100011864689587

"A aventura comeza indo polas praias en busca de tesoros que o mar deposita nas orillas,despois toca lavado e durante un tempo deben estar ó exterior para que sequen, cando a madeira está preparada, toca quitarlles a corteza e lixado para, a continuación, inyectarlles e darlles unhas brochas de líquidos antitermitas e anticarcomas, ali estarán tamén un tempo nunhas bolsas herméticas.
E por fin, o desexado momento, toca deixarse levar e comezar a crear e escoitar o que cada pao, raiz, tronco, pedra... me intenta transmitir, é o meo propio espello, a madeira é conexión ca terra, é un elemento da natureza extraordinariamente máxico e de sanación.
Toca rematalo cun barniz, e dependendo se vai a estar no exterior ou interior utilizase un determinado.
Traballar ca madeira e a pedra produce un estado que che leva a un lindo crecimento espiritual"

ANGELES DÍAZ SEOANE

"TALLA M

Libro de artista, 2013 (16x11x2,50 cm)técnica mixta

Hay dos tipos de gente en el camino, la gente que se va y la gente que circula.

Los primeros se dividen en dos partes y, en vez de pesar menos, pesan más.

El resto, cada vez más ligeros, van dejando algo de sí en cada parada.

Pero siempre está el agujero, ese hueco, ese vacío que dejan en el otro. Porque siempre hablamos del que se marcha, pero nadie pregunta por los que se quedan.

El viaje, como cualquier proceso, consta de dos partes. Del antes y del mientras.

Por el contrario, al igual que en el luto, el que se queda, el que espera, consta de tres."

Ángeles Díaz Seoane, nada na Coruña en 1989, achegouse ó mundo artístico dende a perspectiva de poder contar historias. Licenciada en Belas Artes pola Universidade de Vigo, traballou en diferentes proxectos educativos en varias galerías como Savvy Contemporary en Berlín ou October Gallery en Londres.

De volta en Galicia, decide derivar esas historias cara a ilustración en obxectos e adicarse por completo á educación artística conformando, xunto con Nuria Mosqueira o proxecto Plano Pementa.

Ángeles Díaz Seoane

www.cargocollective.com/a_d_seoane

www.axouxeresechisqueiros.com

www.planopementa.com

ANXELA BLANCO

"Olivia necesita verán é unha peza de danza-teatro para rúa, e outros espacios non convencionáis, afectada previamente polo espacio onde se representa e despois polo público. Por iso ten un marcado caracter performativo, por iso é unha performance que parte desas linguaxes.

Pouco ten que ver, na forma ou resultado, a primeira presentación feita no Festival corpo(a)terra, ca proposta feita na fête da Rue Pasteur en Saint Ouen, aquela na Mostra Internacional de Cangas, a do ciclo 2º Andar de NORMAL, ou a do día da danza 2014 na Coruña. A duración é por tanto previsible pero non certa, ronda os corenta minutos (ainda que se fixo de vinte e de cincuenta). E unha obra que pode disfrutar todo público, mesmo se non foi pensada para infantil."

Tomando como base a ximnasia deportiva, á maneira autodidacta acadou unha formación escénica multidisciplinar en Francia e España. Especializada en danza contemporánea e creación, achégase tamén ás disciplinas de teatro físico, clown e acrobacias. Aprende de mestres como Ana Beatriz Pérez, David Zambrano, Marta Carrasco, Ana Vallés, Hisako Korikawa, Daniel Abreu ou Blandine Calais-Germain. Traballa, á parte das súas tarefas de investigación e creación en solitario (“Descarriadas”, “Alumbramento”…), con compañías como Fredi & Cía, Elefante Elegante ou Entremans. Ten impartido clases de danza na Aula de Cultura da Universidade da Coruña e na AC Manicómicos, talleres infantis en diferentes museos e entidades culturais e recibido becas de formación artística e internacional (CNAC centre national des arts du cirque de france, estudi Anna Maleras) e como artísta residente (Centro Coreográfico Galego, Fundación Luis Seoane, Manicómicos e NORMAL). No último ano traballa como actriz na serie “Os Bolechas”, en proxectos de cultura e cooperación nos campamentos de refuxiadas Saharauis, e como bailarina no Musical “Galicia Canibal” coreografiado por Mónica García.

http://www.tea-tron.com/olivianecesita/blog/

IRIA FAFIÁN

“Mi serie de ilustraciones 'La niña y los cuervos' ha sido seleccionada en el certamen Iberoamérica Ilustra 2016 y aparecerá en el catálogo de este año! “

Esta serie de ilustraciones aparecerá en el VII cCatálogo Iberoamericano de Ilustración, promovido por la Fundación SM, El Ilustradero y la Feria Internacional del Libro de Guadalajara (México).

Consta de 4 ilustraciones hechas con grafito, cera y lápices de color, donde se narra una historia en la que la protagonista entra en contacto con unos cuervos de una manera muy especial.

http://iriafafian.blogspot.com.es/

LOLA TOURÓN Cestería Viva

“A cestería é a nai do tecido. Foi sempre unha arte funcional, elaborada con materiais recollidos directamente da Natureza, respectando sempre os ciclos. É unha arte sinxela que tal vez por iso foi reducida a oficio sen gloria Con todo, en Galicia somos privilexiados, pois a nosa cultura cesteira está aínda viva e reiventándose grazas a artesás como Lola Tourón e Cestería viva.”

"Lola Tourón naceu en Carqueixeda (Samos), no seo dunha familia de labregos autosuficiente, en que se traballaba no tear e na fragua, e se procesaban a la e o liño. Ela enchoupouse da cultura tradicional para atopar a súa paixón: desde hai 16 anos dedícase á cestería, facendo un labor de investigacion que aplica posteriormente aos obradoiros que imparte, e innovando na aplicacion destas técnicas e materias en novos campos do seu traballo.

Ten participado en intercambios con profesionais doutros países, coma Dinamarca, Polonia, Alemania, Francia, Marrocos e, recentemente, Brasil. O seu desexo é que a cestería se manteña viva e siga acompañando á evolucion da humanidade. E abofé que, co seu empeño, vai conseguilo."

http://cesteriaviva.blogspot.com.es/

LUCÍA MEDINA ReciclArte

Lucía Medina leva anos facendo artesanía; fiadeira, papel reciclado,tecendo, facendo cerámica... ata chegar un punto no que crea ReciclArte unha forma de dar a coñecer todas estas maneiras de facer xunto coas súas implicacións no activismo galego (Baladre, feminismos,Cova da Terra,...)

Participa en Asociacións de Fiadeiras en Lugo e na recién creada Asociación de artesáns As Espigadoras.

ReciclArte

http://reciclartetallerdepolo.blogspot.com.es/

Reciclando e creando papel para facer distintos obxectos (libretas, sobres,...) con ilustracións e debuxos deseñados por tallerdepolo. Xogando con lanas para crear luvas, xoguetes... xogando con pintura... e a última incorporación ao mundo ReciclArte son uns libros-contos moi especiais onde se mestura un conto con mensaxe de recuperación dos oficios con elementos da artesanía tradicional galega.

MARIOLA MOURELO Ffotoeduca

“Sou nada na Corunha, no bairro da Agra, e lá morei a maior parte da minha infância e adolescência, ainda que de coração sou do Vale de Lôuçara, nas montanhas do concelho de Samos, como toda a minha família. Tenho por ele esse sentimento que é, como dizia Manuel Maria, ‘uma espinha que se che crava no coração”

Mariola Mourelo Perez é titulada pola Universidade de Gales, Newport cunha licenciatura en Fotografía Documental e pola Universidade de Londres, Instituto de Educación cun posgrau en Educación Artística no Ensino Secundario.
Traballou en diferentes escolas de secundaria en Londres durante dous anos e realizou traballo voluntario en Brasil e Camboia ensinando a persoas adultas e crianzas.

Artista feminista implicada no cambio e na transformación social no territorio galego; participa en colectivos e movementos feministas da cidade e en proxectos transformadores como Zocamiñoca ou Proxecto Cárcere.

Implicada na creación de Revirada, revista feminista de recente chegada ao panorama informativo e cultural do territorio galego.

http://fotoeducagaliza.blogspot.com.es/
http://reviradafeminista.com/

NURIA MOSQUEIRA

“CINERE” (vídeo, 3:16 min, 2015)

A peza “Cinere” sitúanos na oleada de incendios que aconteceu en Galicia no 2015. Desde unha mirada poética, contrapón a lembranza e o imaxinado co real, co desastre, para falar do horizonte, da destrución da natureza e do desexo.

Un fragmento que, coma paisaxe, quixemos contemplar, pintar, pero que desembocou en cinza.

Nuria Mosqueira, licenciada en Belas Artes pola Universidade de Salamanca, vive e traballa actualmente na súa cidade natal, A Coruña, onde forma parte do espazo creativo Plano Pementa.

Antes de embarcarse neste proxecto educativo, estudou o Máster en Investigación en Arte e Creación da UCM e o Máster Universitario en Profesorado na UDC. Como artista plástica traballa con distintos medios, principalmente pintura, fotografía e vídeo, e foi seleccionada en diversos certames como Inner Nature Exhibition (2015), SeAlquila Público (2015, Madrid), o Certame Xuventude Crea 2014 ou o XIV Certamen Jóvenes creadores Salamanca 2013, entre outros. Así mesmo participou en distintas exposicións en cidades como A Coruña, Santiago de Compostela, Salamanca, Atenas, ou Madrid.

PLANO PEMENTA

Rúa Castiñeiras de Abaixo, no1 - planopementa@gmail.com

Plano pementa é un proxecto educativo baseado na educación artística. Busca achegar a arte como ferramenta a todo tipo de público a través dunha aprendizaxe aberta na que partimos do proceso e da experiencia como algo persoal que podemos compartir.

Dende este punto, organizamos e impartimos obradoiros de diferentes disciplinas, sempre cun punto común no feito artístico que empregamos como clave nas nosas propostas educativas.

https://www.youtube.com/watch?v=GVgrMkkYMTM http://www.planopementa.com/

POLO tallerdepolo
neste blog ides coñecendo "entrada a entrada" un pouco de Polo e outro pouco de tallerdepolo

http://poloepolo.tumblr.com/

SABELA IGLESIAS Illa Bufarda

“Pensar, facer a fotografía e que o disparo veña de volta. Se iso sucede, valeu a pena. Con imaxes en tódalas súas formas selecciono, xunto, recorto ou misturo para expresar, mirando máis aló do marco do encadre e furando un a un os megapíxeles. Interésanme as miradas, a percepción e os imaxinarios. Pode que o meu obxectivo non sexa o máis grande. Non o quero. Se o disparo vén de volta, que tronce. Se o disparo vén de volta, que remova.”

Colaboradora na revista de arte Caleidoscópica, caleidoscopica.gal

“Cheguei a Illa Bufarda despois de vagar na Licenciatura de Comunicación Audiovisual (USC) e traballar cunha bolsa nun xornal galego como fotoxornalista. Sabedora das miñas inquietudes, embarco nun máster da escola Elisava de Barcelona, alí profundizo na fotografía fixa, a imaxe dixital e tamén o deseño audiovisual. Co mediterráneo atrás e de novo dende Galicia, céntrome nos proxectos persoais tanto audiovisuais como fotográficos e traballo como creativa audiovisual para unha compañía irlandesa de turismo. Máis tarde, entre fotografías e renders comezo a traballar no Clúster Libro de Galicia, colaborando coa xestión e a comunicación da entidade.”

A Escola da Illa Bufarda nace coa vontade de fomentar a creatividade e educar a mirada, axudando a crear espectadores/as críticos/as. Ofrecemos obradoiros para tódalas idades sempre enfocados dende as nosas áreas de traballo (o audiovisual, a animación e a fotografía...) tendo como eixo principal un tema cultural ou social.

Nos máis pequenos/as conxugamos o coñecemento cultural coa experimentación cos mecanismos e os procesos creativos da mensaxe audiovisual, tan omnipresente na actualidade. Traballamos dende idades temperás a conciencia crítica cos clichés mediáticos aos que se teñen que enfrontar no día a día: a mensaxe publicitaria, os estereotipos televisivos, o tratamento da información...

Confiamos no poder do proceso creativo audiovisual como un traballo para o crecemento persoal e o empoderamento de grupos de persoas con capacidades diversas ou problemáticas de integración social. Cremos, e así o demostramos, que o audiovisual é unha forma eficaz de expresar problemas e historias que doutro xeito están invisibilizadas.

Dende a Escola da Illa achegamos o funcionamento do noso medio a colectivos, grupos de traballo, individuais, profesorado... para que entendan o audiovisual como unha ferramenta con moitas potencialidades na sociedade, como unha forma para preservar, difundir e comunicar a través dunha linguaxe accesible e chea de recursos creativos.